ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  «ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΝΙΚΟΝ» §§ 37 - 39

Εἰς ἀρχήν κατασταθείς μηδενί χρῶ πονηρῷ πρός τάς διοικήσεις∙ ὧν γάρ ἂν ἐκεῖνος ἁμάρτῃ, σοί τάς αἰτίας ἀναθήσουσιν. Ἐκ τῶν κοινῶν ἐπιμελειῶν ἀπαλλάττου μή πλουσιώτερος ἀλλ΄ ἐνδοξότερος∙ πολλῶν γάρ χρημάτων κρείττων ὁ παρά τοῦ πλήθους ἒπαινος. Μηδενί πονηρῷ πράγματι μήτε παρίστασο μήτε συνηγόρει∙ δόξεις γάρ καί αὐτός τοιαῦτα πράττειν, οἷα ἂν τοῖς ἂλλοις πράττουσιν βοηθῇς. Παρασκεύαζε σεαυτόν πλεονεκτεῖν μέν δύνασθαι, ἀνέχου δέ τό ἲσον ἒχων, ἳνα δοκῇς ὀρέγεσθαι τῆς δικαιοσύνης μή δι’  ἀσθένειαν ἀλλά δι’ ἐπιείκειαν. Μᾶλλον ἀποδέχου δικαίαν πενίαν ἢ πλοῦτον ἂδικον∙ τοσούτῳ γάρ κρείττων δικαιοσύνη χρημάτων, ὃσῳ τά μέν ζῶντας μόνον ὠφελεῖ, τό δέ και τελευτήσασι δόξαν παρασκευάζει, κἀκείνων μέν τοῖς φαύλοις μέτεστιν, τοῦτο δέ τοῖς μοχθηροῖς ἀδύνατον μεταλαβεῖν. Μηδένα ζήλου τῶν ἐξ ἀδικίας κερδαινόντων, άλλά μᾶλλον ἀποδέχου τούς μετά δικαιοσύνης ζημιωθέντας∙

Λεξιλόγιο

ü  ἡ διοίκησις - εως                  =          διοίκηση, δημόσια θέση

ü  άνατίθημι                             =          αφιερώνω, αναθέτω> ἀνάθημα

ü  παρίσταμαι (αμετ)              =          είμαι κοντά, παρευρίσκομαι>                                                                             παραστάτης

ü   ἡ ἀσθένεια - ας                   =          αρρώστια, αδυναμία

ü  μέτεστί μοί τινος                =          μετέχω σε κάτι

       (μετουσία ἐστί )                 

Ξαναθυμάμαι τα ρήματα :

Τίθημι - τίθεμαι                                                 ἒχω -   ἒχομαι  

C:\Documents and Settings\USER\Desktop\Παπαστεργίου\Β' Λυκείου\ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ Β' ΛΥΚΕΙΟΥ\ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ Προς Δημόνικον, Κεφ. 37 - 39.doc

Αν τύχει και αναλάβεις την εξουσία, να μην χρησιμοποιήσεις κανένα φαύλο σε δημόσια θέση, γιατί για τα λάθη του, εσένα θα κατηγορήσουν Όταν φεύγεις από τις δημόσιες υπηρεσίες, να απαλλάσσεσαι από τα δημόσια καθήκοντά σου όχι πλουσιότερος αλλά έχοντας αποκτήσει καλύτερη φήμη, γιατί οι έπαινοι από το λαό είναι ανώτεροι και από τα πολλά χρήματα. Να μην υποστηρίζεις κανένα κακό πράγμα και να μην το υποστηρίζεις στην πραγματοποίησή του, γιατί θα φανεί ότι και εσύ κάνεις τα ίδια πράγματα, για τα οποία βοηθάς τους άλλους να κάνουν. Να προετοιμάζεις τον εαυτό σου ώστε να υπερέχει από τους άλλους, αλλά να δέχεσαι να είναι τούτοι ίσοι με σένα για να φαίνεται ότι επιθυμείς τη δικαιοσύνη όχι από αδυναμία αλλά από επιείκεια. Να προτιμάς τη δίκαια φτώχια από τον άδικο πλούτο, γιατί η δικαιοσύνη είναι ανώτερη από τα χρήματα, καθώς τα τελευταία είναι χρήσιμα στον άνθρωπο όσο ζει, ενώ η δικαιοσύνη μας εξασφαλίζει δόξα και μετά το θάνατό μας. Επίσης, χρήματα μπορούν να αποκτήσουν και οι κακοί άνθρωποι δίκαιοι όμως είναι αδύνατο να γίνουν, Να μη ζηλεύεις κανένα από κείνους που πλουτίζουν αδικώντας τους άλλους, αλλά να αποδέχεσαι εκείνους που ζημιώθηκαν επειδή αγαπούσαν τη δικαιοσύνη.