Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου 3, 52 - 55

[ Η «Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη»μας δίνει μια περίληψη των αρχαίων ελληνικών μύθων ]

            Κρέοντος τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος οὐ μικρά συμφορά κατέσχε Θήβας. Ἒπεμψε γάρ Ἣρα Σφίγγα, ἣ μητρός μέν Ἐχίδνης ἦν πατρός δέ Τυφώνος, εἶχε δέ πρόσωπον μέν γυναικός, στῆθος δέ καί βάσιν  καί οὐράν λέοντος καί πτέρυγας ὂρνιθος. Μαθοῦσα δέ αἲνιγμα παρά μουσῶν ἐπί τό Φίκιον ὂρος ἐκαθέζετο, καί τοῦτο προύτεινε Θηβαίοις. Ἦν δέ τό αἲνιγμα∙ τί ἐστίν, ὃ μίαν ἒχον φωνήν τετράπουν καί δίπουν καί τρίπουν γίνεται; Χρησμοῦ δέ Θηβαίοις ὑπάρχοντος τηνικαῦτα ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς Σφιγγός ἡνίκα ἂν τό αἲνιγμα λύσωσι, συνιόντες εἰς ταὐτό πολλάκις ἐζήτουν τί τό λεγόμενον ἐστίν, ἐπεί δέ μή εὓρισκον, ἁρπάζουσα ἓνα κατεβίβρωσκε. Πολλῶν δέ ἀπολομένων, καί τό τελευταῖον Αἳμονος τοῦ Κρέοντος, κυρήσσει Κρέων τῷ τό αἲνιγμα λύσοντι καί τήν βασιλείαν καί τήν Λαΐου γυναῖκα δώσειν. Οἰδίπους δέ ἀκούσας ἒλυσεν, λέγων τό αἲνιγμα τό ὑπό τῆς Σφιγγός προτεινόμενον ἂνθρωπον εἶναι∙ γίνεσθαι γάρ τετράπουν βρέφος ὂντα, τελειούμενον δέ δίπουν, γηράσκοντα δέ τρίτην προσλαμβάνειν βάσιν τό βάκτρον. Ἡ μέν οὖν Σφίγξ ἀπό τῆς ἀκροπόλεως  ἑαυτήν ἒρριψε, Οἰδίπους δέ καί τήν βασιλείαν παρέλαβε καί τήν μητέρα ἒγημεν ἀγνοῶν, καί παῖδας ἐτέκνωσεν ἐξ αὐτῆς Πολυνείκην καί Ἐτεοκλέα, θυγατέρας δέ Ἰσμήνην καί Ἀντιγόνην.

Λεξιλόγιο :

Ø  ἡ βάσις - εως                                                =          τα πόδια

Ø  τηνικαῦτα… ἡνίκα                         =          τότε… όταν

Ø  τό βάκτρον - ου                               =          μπαστούνι

Ø  γαμέω - ῶ                                         =          παντρεύομαι Ν.Ε. γάμος, γαμήλιος κ.λπ.

άσκηση : γράφω τα ουσιαστικά της γ΄ κλίσης

·          Κρέων -οντος, Μενοικεύς -εως,

C:\Documents and Settings\USER\Desktop\Παπαστεργίου\Β' Λυκείου\ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ Β' ΛΥΚΕΙΟΥ\Βιβλιοθήκη του                      Απολλόδωρου 3.doc