ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ «Νεκρικοί διάλογοι»
(Στους Νεκρικούς
διαλόγους ο Λουκιανός κοροϊδεύει διάφορες απαρχαιωμένες αντιλήψεις της
ελληνικής μυθολογίας και κατακρίνει τους ανθρώπους για τις μάταιες φιλοδοξίες
τους.)
ΧΑΡΩΝ : Ἀπόδος, ὦ κατάρατε, τά πορθμεῖα.
ΜΕΝΙΠΠΟΣ : Βόα, εἰ
τοῦτο σοί, ὦ Χάρων, ἣδιον.
ΧΑΡ. : Ἀπόδος,
φημί, ἀνθ΄ ὧν σέ διεπορθμεύσαμεν.
ΜΕΝ. : Οὐκ ἂν λάβοις παρά τοῦ μή
ἒχοντος.
ΧΑΡ. : Ἒστι δέ τις ὀβολόν μή ἒχων;
ΜΕΝ. : Εἰ μέν καί ἂλλος τις οὒκ
οἶδα, ἐγώ δ΄ οὐκ ἒχω.
ΧΑΡ. : Καί μήν
ἂγξω σε νή τόν Πλούτωνα, ὦ μιαρέ, ἢν μή ἀποδῷς.
ΜΕΝ. : Κἀγώ τῷ ξύλῳ σου πατάξας
διαλύσω τό κρανίον.
ΧΑΡ. : Μάτην οὖν
ἒσῃ πεπλευκώς τοσοῦτον πλοῦν;
ΜΕΝ. : Ὁ Ἑρμῆς ὑπέρ ἐμοῦ σοι
ἀποδότω, ὃς με παρέδωκε σοι.
ΧΑΡ. : Σύ δ’ οὐκ
ᾒδεις ὡς κομίζεσθαι δέον;
ΜΕΝ. : Ἢιδειν μέν, οὐκ εἶχον δέ. Τί
οὖν; Ἐχρῆν διά τοῦτο μή ἀποθανεῖν;
ΧΑΡ. : Οὐδέν ταῦτα πρός πορθμέα∙ τόν ὀβολόν ἀποδοῦναι σε δεῖ∙ οὐ
θέμις ἂλλως γενέσθαι.
ΜΕΝ. : Οὐκοῦν ἂπαγέ
με αὖθις εἰς τόν βίον.
ΧΑΡ. : Χάριεν λέγεις, ἳνα καί πληγάς ἐπί τούτῳ παρά τοῦ Αἰακοῦ προσλάβω
ΜΕΝ. : Μή ἐνόχλει
οὖν.
Λεξιλόγιο :
ü ἂγχω = πνίγω (αγχόνη, άγχος…)
ü μιαρός - α
- ον = βρωμερός, σιχαμένος
ü ἒσῃ
πεπλευκώς = συντελ. μέλλ. του ρήμ. Πλέω
ü οὐ θέμις
ἐστί + απαρ. = δεν επιτρέπεται να…
ü ἐνοχλέω -ῶ
:το ρήμα παίρνει αύξηση και αναδιπλασιασμό και εσωτερικά και εξωτερικά
(ἠνώχλουν). Παρόμοια σχηματίζονται και τα ρήματα : ἀμφιγνοῶ, ἀνέχομαι,
ἀμφισβητῶ,ἐπανορθῶ, ἀντιδικῶ, διαιτῶ.
Άσκηση εμβάθυνσης - κατανόησης
●Να τρέψετε τους ευθείς
λόγους σε πλάγιους.
C:\Documents and
Settings\USER\Desktop\Παπαστεργίου\Β' Λυκείου\ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ Β'
ΛΥΚΕΙΟΥ\ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ. Νεκρικοί διάλογοι.doc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου